oxys ponodontos mallon de shmainei exagwgh dontioy

Δεν είναι λίγες οι φορές που εν μέσω ενός πολύ έντονου πονόδοντου πολλοί ασθενείς ζητούν από τον οδοντίατρο να αφαιρέσει το δόντι που πονάει και ενοχλεί, προκειμένου να ανακουφιστούν από τον πόνο. Όμως η εξαγωγή ενός δοντιού είναι η έσχατη λύση και κάτι που ο οδοντίατρός μας μπορεί να αποφασίσει, συνεκτιμώντας μια σειρά παραγόντων, οι οποίοι θα τον οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι το συγκεκριμένο δόντι δεν μπορεί να διασωθεί.
Και αυτό, διότι κάθε δόντι έχει ιδιαίτερη στρατηγική σημασία και συγκεκριμένο ρόλο. Επίσης, κάθε δόντι συνδέεται με τα γειτονικά του δημιουργώντας ένα ενιαίο σύνολο, του οποίου η ισορροπία διαταράσσεται με την αφαίρεση ενός στοιχείου, με αποτέλεσμα τη σταδιακή πρόκληση περαιτέρω προβλημάτων μακροπρόθεσμα, όπως κατάγματα και κακές αρθρώσεις.

Η πρόοδος της οδοντιατρικής και οι προσφερόμενες τεχνικές μάς επιτρέπουν πλέον σήμερα να διασώσουμε ένα δόντι. Καταρχάς, ένας οξύς πόνος δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι το δόντι είναι κατεστραμμένο. Ένας δυνατός πόνος μπορεί να οφείλεται σε μια φλεγμονή, που δημιουργείται λόγω απώλειας του πολφού του δοντιού, δηλαδή του ζωντανού ιστού που περιέχει ένα δίκτυο αιμοφόρων αγγείων καθώς και άλλα στοιχεία.

Με αυτή την έννοια υπάρχουν πολλές περιπτώσεις δοντιών που σώζονται: δόντια με τερηδόνα, με φλεγμονή, η οποία χρήζει ενδοδοντικής θεραπείας, δόντια που διαθέτουν γερή ρίζα, οπότε μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν στο στόμα και το χαμόγελό μας, να παραμένουν λειτουργικά, ακόμα και αν δεν είναι πλέον ζωντανά. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις των δοντιών που δεν μπορούν να διασωθούν. Εδώ εντάσσονται τα δόντια με υπερβολική τερηδόνα, η οποία εκτείνεται κάτω από τα ούλα, τα δόντια με ελλιπή στήριξη, με έντονη κινητικότητα και – ως εκ τούτου – με αδυναμία να είναι λειτουργικά, τα δόντια με διάφορα επιμήκη κατάγματα κ.ά. Την εξαγωγή ενός δοντιού ακολουθούν διάφορες λύσεις: η αντικατάστασή του από μασελάκι, οι γέφυρες (με χρήση των διπλανών δοντιών ως στήριγμα) και, φυσικά, τα οδοντικά εμφυτεύματα. Θα πρέπει πάντα να έχουμε στο μυαλό μας ότι «τα φαινόμενα απατούν». Οξύς πόνος δεν σημαίνει αχρηστία του δοντιού. Αντίθετα, ένα δόντι που δεν πονάει και δεν ενοχλεί μπορεί να είναι τελείως κατεστραμμένο. Γι΄αυτό τελικά ο μόνος που μπορεί να αποφασίσει αν θα προχωρήσει ή όχι στη διάσωση ενός δοντιού είναι ο οδοντίατρος.