thhkes dontiwn poia ta eidh toys kai pote chrhsimopoioyntai

Οι θήκες δοντιών, οι οποίες παλιότερα ήταν γνωστές και ως «κορώνες», είναι αποκαταστάσεις που καλύπτουν όλο το δόντι. Οι πιο εξελιγμένες κατασκευάζονται κυρίως από πορσελάνη, είναι άριστης αντοχής και αισθητικής και χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τις παλιές προβληματικές ή και αντιαισθητικές στεφάνες, που εσωτερικά καλύπτονταν από μέταλλο. Χρησιμοποιούνται επίσης και στην περίπτωση εκτεταμένων βλαβών, καθώς και σε ενδοδοντικά θεραπευμένα (απονευρωμένα) δόντια και σε οδοντικά εμφυτεύματα.

Υπάρχουν θήκες δοντιών ολοκεραμικές και μεταλλοκεραμικές. Οι μεταλλοκεραμικές θήκες μπορεί να περιέχουν πολύτιμα μέταλλα (χρυσό, παλλάδιο) ή μη πολύτιμα. Οι ολοκεραμικές είναι αυτές που ονομάζονται και θήκες πορσελάνης. Η επιλογή ανάμεσα στις ολοκεραμικές θήκες πορσελάνης ή τις μεταλλοκεραμικές γίνεται από τον αισθητικό οδοντίατρο και τον ασθενή, αφού ληφθούν υπόψη κάποια βασικά χαρακτηριστικά τους. Οι ολοκεραμικές θήκες είναι αισθητικά ανώτερες, καθώς αντανακλούν καλύτερα το φως, με αποτέλεσμα τα δόντια να δείχνουν πιο φυσικά. Διαθέτουν επίσης καλύτερη βιοσυμβατότητα, αφού είναι φιλικότερες προς τα ούλα, ενώ η οδοντική ουσία, που απαιτείται να αφαιρεθεί για την τοποθέτησή τους, είναι συνήθως λιγότερη. Οι μεταλλοκεραμικές θήκες μπορεί, στην περίπτωση που δεν περιέχουν πολύτιμα μέταλλα, να είναι πιο προσιτές στην τιμή, υπολείπονται όμως σε αισθητική, ενώ εμφανίζουν και ένα χαρακτηριστικό γκρίζο κολλάρο στον αυχένα τους. Συχνά μπορεί να γίνει συνδυασμός στη χρήση των δύο αυτών διαφορετικών ειδών.

Για την τοποθέτηση των θηκών απαιτούνται συνήθως δύο επισκέψεις στον οδοντίατρο. Επίσης, αν χρησιμοποιηθούν στεφάνες ή θήκες πορσελάνης ως μέρος ενός γενικότερου smile design, τότε η τοποθέτησή τους προστίθεται ως επιμέρους στάδιο στον συνολικό σχεδιασμό του αισθητικού οδοντιάτρου.